طلبه شهید مرتضی بهبودی علت جبهه رفتنش را این گونه بیان می‌کند: «علت جبهه رفتن من همانند سایر برادران رزمنده برای یاری دادن دین اسلام است، چون دین مبین اسلام بسیار سختی‌ها و ناملایمات متحمل شده تا به دست ما رسیده است.»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از قزوین، استان قزوین مهد علم و ادب و همواره از صدر اسلام تاکنون شهدای بسیاری را تقدیم نموده است که تاریخ خونبار شیعه گواهی صادقی بر آن می‌باشد و در مقطع حساس و تاریخی ۸ سال دفاع مقدس نیز حوزه علمیه قزوین مانند سایر حوزه‌های علمیه سراسر کشور طلاب و روحانیون زیادی را در قالب مبلّغ و رزمی به جبهه‌های نبرد اعزام کرد تا در کنار رزمندگان و با نثار خون خود تداوم بخش راه سرخ و ماندگار شهدای صدر اسلام تاکنون و موجب فخر اسلام و قرآن باشند.
در این بخش با زندگینامه طلبه شهید مرتضی بهبودی آشنا می‌شویم:
طلبه شهید مرتضی بهبودی، دوم فروردین ۱۳۴۱، در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش میرزا علی، در شهربانی کار می‌کرد و مادرش سکینه نام داشت.
او تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند و وقتی شیپور دفاع از اسلام و ایران نواخته شد با پایمردی تمام پا به جبهه‌های خون و شرف گذاشت و در صف مجاهدان و ایثارگران قرار گرفت و از ۱۰ بهمن سال ۵۹ در جنگ‌های نامنظم تحت فرماندهی شهید چمران شرکت داشت که این حضور ۵ ماه به طول انجامید.
بعد از بازگشت از مناطق جنگی دوباره به تحصیل ادامه داد و بعد از مدتی در ۱۸ اسفند سال ۱۳۶۰ راهی جبهه‌های جنوب گردید.
او علت جبهه رفتنش را این گونه بیان می‌کند: «علت جبهه رفتن من همانند سایر برادران رزمنده برای یاری دادن دین اسلام است، چون دین مبین اسلام بسیار سختی‌ها و ناملایمات متحمل شده تا به دست ما رسیده است.»
مرتضی که یاری اسلام را دلیل اصلی حضور در میدان جنگ و جهاد می‌دانست، سرانجام ۱۶ اردیبهشت سال ۶۱ در جریان عملیات بیت‌المقدس در جاده خرمشهر آبادان مورد اصابت گلوله از ناحیه سرو گردن قرار گرفت و شربت شهادت نوشید و پیکر مطهرش را در روستای حیدریه شهر ضیا آباد قزوین به آغوش خاک سپردند.
شهید بهبودی در فرازی از وصیت نامه‌اش می‌نویسد: «در تشییع جنازه من شعار مرگ بر آمریکا داده شود، و کسی برایم گریه نکند مخصوصاً مادرم، او را دلداری دهید تا خداوند قربانی اش را قبول کند» ان شاءالله.
